P – Długość liku przedniego grota. Wyznacza się ją odejmując 20 cm od odległości pomiędzy górna krawędzią bomu, a bloczkiem fału grota.

E – Długość dolnego liku grota. Długość tego  liku musi być krótsza o około 10 cm od długości bomu, ma to na celu umożliwienie regulacji naprężenia tego liku, a tym samym regulowania głębokości żagla.

LT – Długość liku tylnego żagla.  

R – 1, 2, 3 – oznaczają ilość oraz wysokość refbant nad krawędzią bomu. Tymi wymiarami  ustala się powierzchnię zarefowanego żagla.

K – A, B, C – wymiary te charakteryzują  punkt zamocowania rogu halsowego żagla, w rogu tym wykonuje się podcięcia  w celu prawidłowego ułożenia i uniknięcia pofałdowań.

Pp – Odległość od linii bomu, na której ma być zamocowany pierwszy pełzacz, musi być ona większa od długości wycięcia likszpary w maszcie. Daje to możliwość założenia zabezpieczenia zapobiegającemu wypadaniu pełzaczy przy zrzucaniu żagla.

SUTL – Strzałka ugięcia tylnego liku. Nie może być ona większa od odległości tylnego liku do linii achtersztagu. Zapobiega to haczeniu tylnego liku grota o achtersztag.

G – Długość wysięgnika na topie masztu, od niej zależy szerokość głowicy żagla.

SB – Odległość noku bomu od lini achtersztagu, od niej zależy strzałka ugięcia tylnego liku.